Op 1 oktober 2002 werd Nadia van de Ven op 25-jarige leeftijd in Utrecht vermoord. In november 2003 overleed mijn vader in 7 weken tijd aan de uitgezaaide kanker. Op Nadia’s eerste sterfdag hoorden wij zijn doodvonnis. In februari 2004 werd Pascal Jacob F., op 30-jarige leeftijd veroordeeld voor levenslang voor de brute moord op mijn zus en de moord op Anton Bussing. De onopgeloste moord op de verzekeringsagent uit Ede kwam boven water in de periode dat Nadia’s moordenaar voortvluchtig was. De strafzaak duurde 3 dagen, Pascal Jacob weigerde iedere medewerking aan het onderzoek en hij beriep zich op zijn zwijgrecht. Hoe hij aan het wapen – een UZI pistoolmitrailleur- en de munitie is gekomen waarmee hij zowel mijn zus als Anton Bussing van dichtbij heeft omgebracht, is tot op de dag van vandaag niet opgehelderd. In de hoger beroepszaak in mei 2005 werd Pascal Jacob wegens gebrek aan bewijs vrijgesproken voor de moord op Bussing waarna zijn straf werd verlaagd naar 20 jaar cel en TBS met dwangverpleging. Onze nachtmerrie was nog maar net begonnen en van een gevoel van opluchting was zeker nog geen sprake.

Ben je benieuwd waarom ik mij inzet voor betere nazorg aan nabestaanden van dodelijk geweld?

Lees dan het interview uit de Vriendin van 23 juli 2024, daarin vertel ik je meer!